Cəmi 4 bəndlik ŞEİR: Bunu Pasternak bütün ömrü boyu yazıb
Bizi izləyin

Art

Cəmi 4 bəndlik ŞEİR: Bunu Pasternak bütün ömrü boyu yazıb

Yazıçı, tərçüməçi həmçinin XX əsrin böyük şairlərindən olan Boris Loenidoviç Pasternak 1890-cı il fevralın 10-da doğulub. Odur ki, fevral böyük mütəfəkkir üçün ən əhəmiyyətli aylardan biri idi. Təsadüfi deyil ki, Pasternak özünün ən sevimli “Fevral” şeirini yazmağa bütün ömrünü həsr edib. Şeirin ilk misralarını 22 yaşında yazsa da, digər bəndlərin yaranmasına bütün ömrünü həsr edir. 38 yaşında daha da müdrikləşən şair misralarını mükəmməlləşdirir. İnsan ömrünün ən bədbin, hadisələrə yeni don geyindirdiyi dövrü sayılan 55 yaşında isə tamam fərqli sonluq yazır.

1945-ci ildə şair yeni variantı “Seçilmiş əsərlər” kitabına daxil edir. Qəribədir ki, 10 il sonra yenidən şeirin ilk nüsxəsini ruhuna yaxın bilib, nəşr etdirir.

“Fevral” şeirinin hər iki variantını müqaisə etmək olduqca maraqlıdır. Belə ki, ilk nüsxə çılğın, həyat dolu gəncin, ikinci isə müdrik, yaşa dolmuş insanın düşüncələrinin məhsuludur.

Bu bir daha sübut edir ki, insan öz yaradıcılığının ilk məhsulundan utanmamalıdır. Hətta bəyənməsəniz belə ilk əsərlərinizi cırıb-atmağa tələsməyin. Bəlkə də Nobelə gedən yol elə bu əsərlərdən keçir.

Leyla Sarabi

Февраль. Достать чернил и плакать!
Писать о феврале навзрыд,
Пока грохочущая слякоть
Весною черною горит.

Достать пролетку. За шесть гривен,
Чрез благовест, чрез клик колес,
Меня б везли туда, где ливень
Сличил чернила с горем слез.

Где, как обугленные груши,
На ветках, — тысячи грачей
Где грусть за грустию обрушит
Февраль в бессонницу очей.

Крики весны водой чернеют,
И город криками изрыт,
Доколе песнь не засинеет
Там над чернилами навзрыд.

1912

Февраль. Достать чернил и плакать!

Февраль. Достать чернил и плакать!
Писать о феврале навзрыд,
Пока грохочущая слякоть
Весною черною горит.

Достать пролетку. За шесть гривен,
Чрез благовест, чрез клик колес,
Перенестись туда, где ливень
Еще шумней чернил и слез.

Где, как обугленные груши,
С деревьев тысячи грачей
Сорвутся в лужи и обрушат
Сухую грусть на дно очей.

Под ней проталины чернеют,
И ветер криками изрыт,
И чем случайней, тем вернее
Слагаются стихи навзрыд.

1928-1945

Oxumağa davam et
Reklam
Reklam

Gündəm