Qırmızı.az
“Vyetnamdan evə məktub yazdım, 11 aydan sonra cavab aldım” - BRİFİNQ
"Brifinq"in qonağı Vətəndaşların Əmək Hüquqlarını Müdafiə Liqasının sədri Sahib Məmmədovdur.
Hüquq müdafiəçisi ilə söhbətdə uzun zamandır mediada həbsxanada ana olan Lamiyə Quliyevanın məsələsi ətrafında yaranan ajiotajla başladıq. Dünən məhkəmə zalından azadlığa buraxılan Lamiyə Quliyevanın cəzaçəkmə müəssisəsində ana olmasının hüquqi tərəfləri ətrafında söhbət etdik. Sahib bəylə şəxsi karyerası, cəbhə hakimiyyəti dövründə tutduğu vəzifələrdən danışdıq, 2015-ci il parlament seçkilərinə qatılıb-qatılmayacağını soruşduq. O, dini baxışlarından, sevdiyi musiqilərdən də bəhs etdi.
Naibə Qurbanova: Sahib bəy, Ədliyyə Nazirliyi yanında
Penitensiar Xidmətə nəzarət üzrə İctimai Komitənin üzvüsünüz. Neçə
müddətdir mətbuat həbsxanada ana olan Lamiyə Quliyevanın cəzaçəkmə
müəssisəsində uşaq dünyaya gətirməsindən danışır. Siz tez-tez
cəzaçəkmə müəssisələrinə baş çəkirsiniz. Məsələ barədə mövqeyinizi
bilmək istərdik.
- Bu mövzuda danışanda mənim üçün bir nömrəli məsələ odur ki, şəxsi
həyata müdaxilə olmasın. Çünki hər kəsin özəl həyatı və müəyyən
sərhəd var ki, ona müdaxilə yolverilməzdir. Bilirsiniz ki, Şəmkir
rayonunda vaxtilə faciə baş verdi, bir gənc xüsusi qəddarlıqla
qətlə yetirildi. Lamiyə və onun nişanlısı adlandırılan şəxs həbs
edildi. Düzü, bilmirəm, Vüqar Əliyev nişanlı idi, yoxsa yox. Mən
onunla 7-8 il əvvəl Qobustanda təkbətək söhbət eləmişəm. Bildiyim
də budur ki, oğlan qətli həyata keçirməyib, sadəcə olaraq,
cinayətin iştirakçısıdır. O zaman ona ən yüksək cəza verildi. Mən 4
saylı qadınların olduğu cəzaçəkmə müəssisəsində də olmuşam. Orada
həbsdə övlad dünyaya gətirən xanımlar üçün ayrıca korpus var. Uşaq
3 yaşına çatanadək həmin korpusda qalırlar. Əgər bu müddətdə
qadının cəzası başa çatmırsa, uşağı internat məktəbinə
yerləşdirirlər. Həbsdə məhkum qadınların uşaq dünyaya gətirməsi
birinci hadisə deyil.
“Mən şəxsən Lamiyə Quliyevanın versiyasına inanıram”
Qurban Yaquboğlu: Söhbət nikahlı münasibətlərin
nəticəsindən gedir, yoxsa analoji hadisələr olub?
- Orada nikahdan kənar kiminsə uşaq dünyaya gətirməsi barədə məndə
məlumat yoxdur. Amma nikahda olan qadınlar var, onlara uzun
müddətli görüş üçün xüsusi otaq ayrılır, orada görüşürlər. Lamiyə
Quliyevanın isə belə bir hüququ yox idi. Uzunmüddətli görüş yalnız
nikah sənədi əsasındadır. Lamiyənin dünyaya uşaq gətirməsi rejim
qaydalarının pozulmasının nəticəsidir. Orada personal tərəfindən
kiminsə zorlanması ağlabatmaz məsələdir. Bu, mümkün deyil. Könüllü
aktın nəticəsində uşaq dünyaya gəlib. Ən doğru versiya xanımın
televiziyadakı çıxışındakı fikridir. Kimsə nəyinsə naminə rejim
qaydalarını pozub və belə hala şərait yaradıb. Əvvəllər də
kişilərin cəza çəkdiyi cəzaçəkmə müəssisələrində belə hallar olub.
Buna görə xeyli insanlar cəzalanıb, işdən çıxarılıblar.
A.Lətifov: Sahib bəy, Penitensiar Xidmətə ictimai
nəzarəti necə həyata keçirirsiniz?
- Əsasnaməyə görə, İctimai Komitənin ən azı iki üzvü cəzaçəkmə
müəssisəsinə baş çəkə bilər. Sizinlə eksperiment apara bilərik, bir
nəfərə də zəng edə bilərəm ki, gəlsin, sizin müşayiətinizlə gedib
cəzaçəkmə müəssisəsinə vəsiqəmizi təqdim etməklə baş çəkə
bilərik.
Q.Yaquboğlu: İstənilən vaxt bu, mümkündür?
- Bəli. Müəyyən istisna hallar da var. Məsələn, əməliyyat
tədbirləri keçirilən vaxt, hansısa fövqəladə hal baş verəndə bunun
yatırılması üçün qüvvələr yeridiləndə məhdudiyyət qoyula bilər.
Digər hallarda məhdudiyyət olmur. Gedəndə hansı məhbusla istəsək,
konfedensial görüşə bilərik, bütün jurnallara baxa bilərik. Sonda
xüsusi hesabat formasına nə müşahidə etmişiksə yazırıq, pis rəftar
halı ilə bağlı məsələlər varsa, onu qeyd edirik. Sıxlıq çoxdursa,
qidalanmada hansısa problem varsa, istilik sistemi zəif işləyirsə,
onlar qeyd edilə bilər. Bir də tövsiyələr hissəsi var. O, qapalı
konvertə qoyulur, kimlər müşahidə aparıbsa, imzalayır və o,
cəzaçəkmə müəssisəsinin administrasiyasına verilir. Əsasnaməyə görə
həmin gün Ədliyyə Nazirliyinə çatdırılmalıdır. Ədliyyə Nazirliyi
baxandan sonra Tibb Baş İdarəsinə aiddirsə, oraya, Penitensiar
Xidmətə aiddirsə, Xidmətə göndərilir. Onlar yazılı cavab verir. O
yazılı cavab əsasında Ədliyyə Nazirliyi yazılı sənəd hazırlayır.
Qeyd edilir ki, məsələyə baxıldı, buradakı səhv düzəldildi. Elə
təklif var ki, onu həyata keçirmək mümkün deyil. Biz tibb
müəssisəsinə gedəndə gördük ki, cəzaçəkmə müəssisələrinə ictimai
nəqliyyatla gedirlər. Tibb müəssisəsinin işçiləri təcili yardım
kimi çağırılan cəzaçəkmə müəssisəni getməlidirlər. Kimin nəqliyyatı
var gedir, olmayan ictimai nəqliyyatla gedir. Biz təklif etmişdik
ki, bir neçə ixtisaslaşmış avtomobil alınsın. O vaxt dedilər ki,
yaxşı təklifdir, amma bu il avtomobil ala bilməyəcəyik, yerinə
yetirilməsi uzun müddət tələb edir. Məhkumların fikirlərinə əsasən,
nəsə yaza bilərik. Amma qeyd olunur ki, bu, məhkumun fikridir.
Çünki biz sübut edə bilmirik. İşgəncə, pis rəftar halları ağır
cinayətdir. Yaza bilməzsən ki, filankəs işgəncə tətbiq edib, gərək
o, sübut olunsun. Məhkum adını demək istəyirsə, onun adına istinad
edirsən. Əgər adının çəkilməsini istəmirsə, yazırsan ki, bir qrup
məhkumun dediyinə görə, filan hadisə baş verib. Araşdırırlar, doğru
çıxırsa, cəza tətbiq edirlər. Yaxşı mexanizm idi.
Q.Lətifov: Sizə nəticə barədə məlumat
verilir?
- Bəli, məlumat verilir. Əvvəllər mən koordinator olanda ayda bir
dəfə iclasa toplaşırdıq. Son dövrlərdə iclaslar səngiyib. Bu, bizim
özümüzdən asılıdır. Özüm son vaxtlar cəzaçəkmə müəssisələrinə
getmirəm.
Q.Yaquboğlu: Niyə getmirsiniz?
- Bu, sırf ictimai işdir. Qobustana getmək üçün nəqliyyat vasitəsi
lazımdır. Heç vaxt bununla bağlı Ədliyyə Nazirliyi tərəfindən kömək
olmayıb. Əsasnamədə də yazılıb ki, kömək ola bilməz. Əvvəllər
nəqliyyat xərcləri üçün donorlardan, məsələn Soros fondundan vəsait
əldə edə bilirdik. İndi o donorlar da yoxdur. Məsələn, Salyana 4-5
nəfər gediriksə, yolda oturub çörək yeməlisən. Koordinator mənəmsə,
gərək özüm həll edim. Mən koordinator olan dövrlərdə məhdud
miqdarda qrant vəsaitləri alırdım, həmin xərcləri ödəyirdi. İndi o
vəsait yoxdur. QHT Şurası vəsait ayıra bilər.
Bəxtiyar Məmmədli: Layihə təqdim edən
olmayıb?
- QHT Şurasından bununla bağlı layihə təqdim edənlər olub. Bizim
təşkilatımız da hüquqi yardım göstərmək üçün qrant alıb.
“Kürdəxanıdakı kamera iki ulduzlu otelə bənzəyir”
Nərgiz Ehlamqızı: Xədicə İsmayıl, Leyla Yunusun saxlanma
şəraiti ilə tanış olmusunuz?
- Onlar istintaq altındadırlar. Penitensiar Xidmətə nəzarəti həyata
keçirən İctimai Komitə istintaq təcridxanalarına gedə bilməz. Getsə
də, gərək istintaqı aparan orqanın bununla bağlı qərar və icazəsi
olsun. İctimai Komitənin üzvlərindən iki nəfər həkimlərin müşayiəti
ilə Leyla Yunusun yanında olublar. O da bir növ onları qovub, heç
bir ünsiyyətə girməyib. Xədicə İsmayılın isə saxlanma yeri ilə
bağlı şikayəti yoxdur. Kürdəxanıdakı kamera müasir standartlara
cavab verir. Kameralardan gəzinti yerinə birbaşa çıxış var. Səhər
tezdən axşam saat 17.00-dək çıxıb gəzə bilər. İçəridə televizor
var. Avropada iki ulduzlu otellər var, ora uyğun gəlir. İstilik
sistemi yaxşıdır, qidalanma normaldır, hər kəs sovqat da alır.
Məşhur məhkumların əksəriyyətinin şikayəti yoxdur, yalnız bir
istisna var. Cinayətdə təqsirləndirilən şəxsin hüququdur, yalan da
danışa bilər. Özü barəsində hadisələri şişirdə də bilər. Onu heç
kəs qınamamalıdır.
“Məhbuslarla bağlı siyahı biznesi var”
Səxavət Həmid: İnsan hüquqları üzrə birgə İşçi Qrup
fəaliyyətini bərpa etdi. Siz həmin Qrupun katibisiniz. İşçi Qrup
hansı işlə məşğuldur? Sadə vətəndaşlar da müraciət edirmi, yoxsa
ancaq problemli məhbusların məsələsi ilə məşğul olur?
- İşçi Qrup Avropa Şurasının tövsiyəsi əsasında 2005-ci ildə
yaradılıb. Orada bir tərəfdən hakimiyyətin müxtəlif qollarını, o
cümlədən Prezident Administrasiyası Ədliyyə orqanları, prokurorluq,
Daxili İşlər Nazirliyinin yüksək səlahiyyətləri olan şəxslər təmsil
edilir, digər tərəfdən insan hüquqlarını müdafiə edən şəxslər
tərkibdədir. 2005-2008-ci illər fəaliyyəti dövründə çox intensiv
işlədi. Təxminən 177 nəfər barədə müxtəlif qərarlar qəbul olundu.
Avropa Şurası yaxşı fəaliyyətə baxmayaraq hansısa qrupun təsiri ilə
xüsusi məruzəçi təyin etdi. Bu, mümkün idi, çünki Avropa Şurası
Parlament Assambleyası müxtəlif deputat və lobbi qruplarından
ibarətdir. Biz onda xəbərdarlıq etdik ki, artıq milli mexanizm
iflasa uğrayır. Bir şeyi də qeyd edim, məhbuslarla bağlı siyahı
biznesi var. İşçi qrupun bərpasına skeptik yanaşırdım. Bilirdim ki,
bu, yeni siyahıların ortaya çıxmasına gətirib çıxaracaq. Ona görə
də nə təşkilatımız, nə də mən məhbus siyasilərlə məşğul deyiləm.
Həm birinci tərkibdə vardım, həm də İctimai Komitədə varıq deyə o
tərkibdə qalmışam. Çünki bu məsələnin çoxlu eybəcərlikləri var.
Gürcüstanın əvvəlki hökuməti başda prezident Saakaşvili olmaqla tam
tərkibdə təqibdədir. Bizdə isə keçmiş siyasilərlə bağlı hansısa iş
başlayanda onlar dərhal siyasi məhbus siyahısına düşürlər.
Gürcüstanda 97-98 nəfər keçmiş hakimiyyət nümayəndələri var ki,
onlar həbsdədir, amma onlarla bağlı heç bir beynəlxalq təşkilatda
ciddi məsələlər qoyulmur. Beynəlxalq təşkilatlar Cənubi Qafqaz
regionunda olan Ermənistan, Gürcüstanla bağlı heç nə yazmırlar,
yalnız Azərbaycanla bağlı dinləmələr keçirirlər, bu, Azərbaycan
hökumətinin haqlı olaraq xoşuna gəlmir. Bir də süni surətdə
siyahılar şişirdilir. Burada xüsusi məqsəd isə Azərbaycanın
anti-demokratik imicini yaratmaqdır. Məsələn, metronun
partladılmasında iştirak edən və çoxsaylı insan qətlinə gətirib
çıxaran şəxslər cəzalarının xeyli hissəsini çəkiblər, azad etsələr,
etiraz da etmərəm. Amma Avropa Şurası onları siyasi məhbus sayır.
Deyirlər ki, onlar siyasi məqsəd üçün bu terroru törədib. Yaxşı
onda siyasi məqsədlər üçün terror törədən Breyvik niyə siyasi
məhbus sayılmır? İşçi Qrupa qayıdıram, son iclasımızı noyabrın
12-də keçirmişik, təklif vermişik ki, növbəti iclas çağırılsın.
Amma həmsədrlər tərəfindən təşəbbüs yoxdur, gözləyirik. Verdiyimiz
ilkin təkliflər nəzərə alınıb. Başqa təkliflərimiz də var.
Təqsirləndirən bəzi şəxslər barədə qətimkan tədbirinin
dəyişdirilməsi məsələsini qaldırmışıq. Onlar barəsində məhkəmənin
qüvvəyə minmiş hökmü yoxdur, əfv oluna bilməzlər. İşçi Qrupun,
dialoqun olması yaxşıdır. Amma gözlənilən effekt nə dərəcədə güclü
olacaq, bu, artıq başqa məsələdir.
“QHT-lər tam 20 il nəzarətsiz fəaliyyət göstərib”
B.Məmmədli: QHT-lərə Dövlət Dəstəyi Şurasının üzvüsünüz.
Qaydaların dəyişməsi QHT-lərin fəaliyyətinə hansı təsirləri
göstərdi?
- Məsələ ondadır ki, bizdə QHT-lər tam 20 il nəzarətsiz fəaliyyət
göstərib. Avropa ölkələrində vergi nəzarəti adi qayda idi. Bizdə
nadir hallarda hansısa QHT vergi yoxlamasına cəlb oluna bilərdi.
İndinin özündə də bəzi təşkilatlar 20 ildir reyestr məlumatlarını
yeniləməyiblər. Halbuki nizamnamələrinə görə bu, ən azı 2 ildən bir
olmalıdır. Qrantları qeyri-məhdud şəkildə alırdılar, müqavilələr
olmadan şəxsi hesablara, fərdi hesablara pul yatırılırdı. Heç kəsə
gözünün üstündə qaşın var deyən yox idi. 2003-cü ildən qrantların
qeydiyyat məsələsi tənzimlənməyə başlandı. 2009-cu ilədək tam
anarxiya idi. Qanun tətbiq olunmurdu, QHT-lər də heç bir məlumat
vermirdi. 2009-cu ildən sonra bu, bir az sərtləşdi. Amma yenə də
banklara yazılı göstəriş verilmirdi. Azərbaycan transmilli
cinayətlər və çirkli pulların yuyulmasına dair BMT konvensiyasının
iştirakçısıdır. Hamısında pulların izlənilməsi ilə bağlı maliyyə
monitorinq komissiyaları yaradırlar. Ədliyyə Nazirliyi və maliyyə
monitorinq komissiyası müəyyən həddə pul dövriyyəsi olanda nəzarətə
alırlar və baxırlar hara gəldi, hara getdi. Ədliyyə Nazirliyi və
maliyyə monitorinq komissiyasının bazası arasında ciddi fərqlər
var. Oradan pullar keçib, Ədliyyə Nazirliyində isə fiksə olunmayıb.
Hökumət də buna göz yummaqda davam edirdi. Birdən-birə cinayət işi
başlandı. Cinayət işinin tərkib hissəsi kimi bəzi QHT-lərin
hesabları dondurulub, istintaq gedir. Eyni zamanda, qanunlarda daha
sərtləşmə oldu. Son sərtləşmə xarici donorun fəaliyyətini həddən
artıq məhdudlaşdırır. Amma sizə bir rəqəm deyim, ötən il Azərbaycan
hökumətinin qeyri-kommersiya qurumlarına ayırdığı vəsait 43 milyon
manat olub. Bu, xarici donorlardan az qala 2 dəfə çox idi.
“Azərbaycan üçün indiki dövr ən stabil dövrdür”
N.Ehlamqızı: Bu yaxınlarda bir reytinq açıqlandı,
Azərbaycan xoşbəxtlər ölkəsi sırasında 4-cü yerdədir. Bir çox
ölkələrdə olmusunuz. Hansı ölkənin əhalisini problemsiz saymaq
olar?
- Məncə, dünyada ən xoşbəxt dövr 70-ci illərdə olub. Elə Avropanın
da ən əmin-aman dövrü həmin dövrdə olub. O vaxt o qədər sosial
güzəştlər vardı ki... İndi dünyada xoşbəxt ölkə yoxdur. Qloballaşma
xoşbəxtliyə son qoydu, informasiyanın yaxınlığı bizi bədbəxt elədi.
Atam dəmiryolçu idi, bizim Ələtdə də evimiz vardı. Rayonla Ələtə
173 km məsafə var idi. Bacılarım Ələtdə oxuyurdu, telefon da yox
idi, bir-birimizlə yalnız məktubla əlaqə saxlayırdıq. Yay tətilinə
gələndə ildə bir dəfə görüşə bilirdik. İndi isə məsələn, mən
Avstraliyada olanda belə İngiltərədə oxuyan oğlumla “Skype”
vasitəsilə ünsiyyətə girirəm. Bu, bir tərəfdən yaxşıdır, digər
tərəfdən insanların uzun müddət görmədiyi insanı görüb sevinmək,
məktub yazmaq xoşbəxtliyini əlindən alıb. Mən Vyetnamda hərbi
xidmətdə olanda evə məktub yazdım, cavabını 11 aydan sonra aldım.
Azərbaycana gəlincə, bəzən xalqlar özlərini bilmədən xoşbəxt hesab
edirlər. Professor Niyazi Mehdi kənddə çoban xoşbəxtliyindən
yazmışdı. Deyir, biz ictimai çəkisi olan insanlarıq, informasiya
biliklərimiz çoxdur, bəzən öz şəxsi dərdimizi yox, həm də
bəşəriyyətin dərdini çəkirik. Məsələn, İŞİD-in sabah bizə qlobal
təsiri nə olacaq, neftin qiyməti düşdü, Ukraynada müharibədir və s.
Dağın başında qoyun otaran şəxs bu yükdən azaddır, o xoşbəxtdir.
Aylarla ət üzü görməyən bir kasıb ailənin ət yeyən vaxt yaşadığı
sevinci milyarder yaşaya bilmir. Hansısa milyarderdən soruşurlar
ki, arzunuz var? Deyir, hə, var, “Bentley” almaqdır. Deyirlər al
da, qayıdır ki, alsam axı arzum qalmayacaq. Azərbaycan üçün indiki
dövr ən stabil dövrdür. Tövsiyə edirəm ki, bunun dadını çıxaraq.
Dünya getdikcə xarab olur, bəlkə sabah bu şans əlimizə düşmədi.
A.Lətifov: Bəs özünüz necə xoşbəxtsiniz? O milyarder
kimi arzunuz qalıb?
- Xaraktercə pessimist adamam. Pessimizm mənə həyatda həm çətinlik
yaradıb, həm də kömək edir. Eyforiyaya düşdüyüm yadıma gəlmir. Bir
insanın xoşbəxt olması üçün nə lazımdırsa, məncə, məndə var. Bir
övladım var, xaricdə təhsil alır, fəaldır, kiçik ailəm, minimal
dolanışığımız var. Emosional vəziyyət kimi həmişə narahatam. Elə
xalqlar görmüşəm ki, hər şeydən bayram düzəldirlər,
xoşbəxtliklərinin dərəcəsini artırırlar. Amma biz bir xalq olaraq
nə istirahəti yaxşı bacarırıq, nə də xoşbəxt olmaq üçün əlavə
səbəblər tapırıq. Xoşbəxtliyi yaşayanda da hiss etmirik. Mən
hansısa fərəhləndirici hal olanda onu adi keçirirəm, amma onun
dadını bir müddət sonra görürəm.
A.Lətifov: Parlament seçkiləri ilidir. Namizədliyinizi
irəli sürməyəcəksiniz?
- Həyatım mübarizədə keçib. Amma mübarizənin içində hansısa
pozisiya tutmaq niyyəti olmayıb. 1992-ci ildə başım seçkilərə
qarışmışdı. Dairə seçki komissiyasının sədri idim, heç nə yadıma
düşmürdü. Arada kataklizm, 14 may hadisələri oldu. Prosesin
içərisinə tam yüklənmişdim. Bir gün məni dəvət etdilər ki, bəs sənə
vəzifə təklif edirik. Təəccübləndim, müqavimət göstərdim, amma
alınmadı, icra hakimiyyəti başçısının birinci müavini təyin
elədilər. 20 gün keçdi, başçını çıxarası oldular, mənə dedilər ki,
başçı olmalısan. 1 il işlədim, dedilər ki, Prezident
Administrasiyasına şöbə müdiri getməlisən, yenə etiraz etdim,
alınmadı. Parlament seçkilərində namizədliyimi vermək fikrim
yoxdur. Çünki özümə münasibətdə tənbələm. Kampaniya aparmaq
lazımdır, bu, çox ağır işdir.
N.Qurbanov: Bayaq dediniz ki, mənə xoşbəxtliyin dadı
sonradan çatır. Vəzifədə olmuş şəxssiniz. Vəzifənin dadı illər
sonra Sizə necə çatır?
- İcra başçısının humanitar məsələlər üzrə birinci müavini kimi
birinci tapşırığım iki nəfər şəhidin dəfninin təşkili idi. Mən
fəaliyyətə bu cür başladım. Çox ağır dövr idi. Dövlət quruculuğunda
iştirak edirdik, çox ümidli idik ki, demokratik dövlət quracağıq.
Yarıya çatanda anladıq ki, proses geri gedir. Vəzifənin nə maddi,
nə də mənəvi xoşbəxtliyi olub.
Taleh Şahsuvarlı: Elçibəy hakimiyyətində müxtəlif
cəbhələr vardı: “Yurd”, “Müsavat”, “Bozqurd”. Siz hansı cəbhədə
idiniz?
- Axırıncı vəzifəm olan Prezident Administrasiyasının ərazi
idarəetmə orqanları ilə iş şöbəsinin müdiri vəzifəsi çox strateji
idi. Qarşıdan seçki planlaşdırılırdı. Hakimiyyət daxilində olan iki
qrup üçün strateji post idi. Mənsə ortodoksal cəbhəçi idim. Ona
qədər Eldar Namazovla Rəşid Hacılı yanıma gəlib dəfələrlə Müsavata
keçmək barədə xahiş etmişdilər. Mənsə, imtina etmişdim. O vaxt o
posta vakansiya yarananda çox gərgin döyüş başladı. Heç bir tərəf
digərini üstələyib öz kadrını oraya təyin edə bilmədi. Elə bir
şəxsin namizədliyi irəli verilməli idi ki, heç bir tərəf buna
müqavimət göstərə bilməsin. O da mən idim. Mənim namizədliyim
gələndə o vaxt dövlət katibi postundakı Əli Kərimli məni qəbul
elədi. Dedi ki, sənin əleyhinəyəm, sadəcə, arqumentim yoxdur. Mən
istəmirəm, o postda bizim adam olmalı idi, təəssüf ki, bunu
əsaslandırmaq üçün arqumentim yoxdur. Belə oldu ki, hakimiyyət
daxilində pozisiya müharibəsi gedirdi. Birdən-birə yeni qüvvə
ortaya çıxmışdı, indiki İŞİD kimi, o da Pənah Hüseyn idi.
Hakimiyyəti qapmaq niyyətində idi. Bu da başqa bir mövzudur. Ən
konfliktli vaxtda vəzifədə oldum, çox işləməsəm də, əziyyətli iş
idi.
Dilqəm Əhməd: ABŞ dövlət katibinin müavini Viktoriya
Nuland Ermənistana bəyan etdi ki, Kəlbəcər girovlarını qaytarın.
Sizcə, girovlar tez zamanda qaytarılacaqlar?
- Ümid edirəm ki, qaytaracaqlar. Çünki girovlar və hərbi əsirlərlə
bağlı konfliktdə olan tərəflər hətta şiddətli müharibə dövründə də
əsirləri dəyişdirir. Qarabağ müharibəsi dövründə milli qəhrəmanımız
Allahverdi Bağırov buna çox səy göstərmişdi. Dilqəm Əsgərov və
Şahbaz Quliyev həqiqətən girovdur. Onlar başqa dövlətin ərazisinə
getməyiblər. Beynəlxalq hüquqla statusu işğal olunmuş ərazi olan
Kəlbəcərə gediblər. Orada mülki əhalinin yaşamaq hüququ var. Onlara
qarşı oyuncaq “məhkəmə” qurulub. Bu, həm Azərbaycanın, həm də
Ermənistanın tərəfdar olduğu bütün beynəlxalq normalara ziddir.
Onlar dərhal qaytarılmalı idilər. İnanıram ki, sağ-salamat
qayıdacaqlar. Çünki ən azı Azərbaycan dövlətinin ciddi səyləri var.
Mən bizim dövlətimizə həm də ona görə hörmət edirəm ki, hər
vətəndaşına görə də mövqeyini ortaya qoyur. Xanım Nulandın məsələ
qaldırması hələ o demək deyil ki, ona əməl olunacaq. Amma hər halda
bu məsələnin yüksək vəzifəli şəxsin diqqətində olması
girovlarımızın vəziyyətinin yaxşılaşmsına, saxlanma şəraitinə
müsbət təsir edəcək və ümid edirəm ki, prosesin sürətlənməsinə
gətirib çıxaracaq.
N.Qurbanova: Facebook-da tez-tez ateizm qoxulu
statusularınızı görürəm. Virtualda çox adam ateist kimi görünməyə
çalışır. Ətrafınızdakı insanlar fikirlərinizi necə
qarşılayır?
- Yox, mən ateist deyiləm, Allaha inanıram. Məşhur şəxslərdən biri
deyir ki, bəlkə də dinə inanardım, amma Allahla arada çoxlu
vasitəçilər var. Vasitəçilər ki, var, onlardan yalnız birini -
peyğəmbəri qəbul edə bilərəm. Özüm dindar deyiləm. Hesab edirəm ki,
fövqəltəbii qüvvələr var. Amma XXI əsrdə dinin bu qədər rolunun
olmasını bəşəriyyət üçün faciə hesab edirəm. Din mənəviyyat
məsələsi olmalıdır. Kimsə gedir kilsəyə ibadət edir, Allahla
təkbətək qalır. Ona dualar edir. Özüm məscidə yox, kilsəyə getməyi
xoşlayıram. Avropada olanda kilsəyə gedib orqan musiqisinə qulaq
asıram.
N.Ehlamqızı: Sizi kilsəyə musiqi çəkir?
- Hə, orqan musiqisini dinləməyi çox xoşlayıram. Ümumiyyətlə, mənim
aləmimdə kilsə daha demokratik yerdir, nəinki məscid. Amma bu,
xristianlığa meyilliyimdən irəli gəlmir. Bütün dinlərə baxışım
eynidir. Mənə elə gəlir ki, məscidə gedəndə ölüm haqqında, kilsəyə
gedəndə yaşamaq haqqında fikirləşirsən. Bəlkə də psixoloji
məqamdır.
N.Ehlamqızı: Bəs hansı tip mahnılara qulaq
asırsınız?
- Təəssüf ki, mədəniyyət sahəsindən bir az kənardayam. Şou-biznes
nümayəndələrinin ən məşhurlarını belə tanımıram. Bir dəfə təyyarədə
bir müğənni ilə yanaşı oturmuşduq, söhbət əsnasında özünü tanıtdı.
Evdə gəlib söyləyəndə dedilər ki, o məşhur müğənnidir. İndi də
həmin müğənninin adı yadımdan çıxıb. İstənilən musiqi mənim
hisslərim, həyatımın hansısa epizodu ilə bağlı ola bilər. Bir
mahnıya 30 dəfə də qulaq asa bilərəm. 70-80-ci illərin hit
mahnılarını xoşlayıram. Özümüzün “Qaya” qrupunu, “ABBA”, “Beatles”
kimi qrupların ifalarına həmişə qulaq asıram. Mənə ən çox emosional
təsir edən 4 musiqi adı çəkə bilərəm: SSRİ-nin himni, kommunist
internasionalı, milli himnimiz və slavyanka.
Nərgiz EHLAMQIZI
Foto: Elnur Muxtar
-
İdman17:06
"Qarabağ"ı yıxan futbolçu İstanbul nəhənginin hədəfində
-
Sosial16:36
Güclü külək əsəcək, çaylardan sel keçəcək - XƏBƏRDARLIQ
-
Magazin116:11
Zülfiyyə Aşıq Tellini biabır etdi: “Restoranda yeyir, sonra da...”
-
Sağlamlıq15:41
Marketlərdə satılan bu yuyucu tozlar XƏRÇƏNG YARADIR
-
Nida Xəbər 15:11
Təsdiqləndi: Bu şəxslərin MAAŞI ARTIRILDI - MƏBLƏĞLƏR
-
Dünya14:08
Makronla Silvanın romantik pozaları gündəmi silkələdi - FOTO
-
Sosial13:47
Bu şəxslər pensiyaya 5 il erkən çıxacaq
-
Yaxın Şərq13:16
Mahmud Abbas ermənini nazir təyin etdi - FOTO