Ərəblərin "qızıl qəfəs"inə girən SSRİ-nin əfsanəvi məşqçisi: Nə qədər məvacib alırmış?

SSRİ yığmasının və Kiyev “Dinamo”sunun baş məşqçisi Valeri Lobanovski 1990-cı ildə bir çox azarkeşin təəccübünə səbəb olaraq Yaxın Şərqə yollandı və burada 6 il BƏƏ və Küveyt milli komandalarında çalışdı.

Usta məşqçinin özü qeyri-adi istiqamətin səbəbini sadə şəkildə izah edirdi. Əvvəla, ona Avropa klubları ilə işləməkdənsə, milli komandalarla çalışmaq daha rahat görünürdü:

“Şübhə etmirəm ki, futbolçularla tərcüməçi vasitəsilə ünsiyyət qurursunuzsa, Avropada ciddi klubda işləyə bilməzsiniz. Əmirliklər və ya Küveyt kimi ölkələrin milli komandaları ilə birbaşa meydanda və ya nəzəri iş görürürsünüz. Oyunçularla gündəlik təmasda olan klubla müqayisədə məşqlər ümumilikdə daha az vaxt tələb edir”.

Başqa bir məsələ isə onun çətinliklərlə mübarizə aparmağı sevməsi və yaxşı pul qazanmaq istəyi idi: “Təklif həm peşəkar, həm də maliyyə baxımından maraqlı idi. Bu, əvvəlkindən fərqli peşəkar təcrübə qazanmaq, başqa üfüqləri kəşf etmək fürsəti idi”.

Yaxın Şərqdəki dövrün idman nöqteyi-nəzərindən nə qədər uğurlu olduğunu özünüz qiymətləndirin: vətəndən kənarda keçirdiyi 6 il ərzində Valeri Asiya Kubokunda BƏƏ komandası ilə dördüncü yeri tutdu (1992), Küveytlə isə Asiya Oyunlarında (1994) bürünc medal qazandı. Ancaq maddi baxımdan, meqa-uğurlu oldu. Yaxın Şərqdə Lobanovskiyə kosmik maaş verilirdi.

“Biz Lobanovski ilə karyerasını Birləşmiş Ərəb Əmirliklərində davam etdirməyi planlaşdıran zaman qarşılaşdıq. Futbol federasiyasında çalışırdım. Valeri Vasilyeviç dəhlizlə gedirdi: “Yura, imtina etmək mümkün deyil. 25 min dollar verirlər!” dedi”, - deyə karyerasının yarısını Yaxın Şərqdə keçirmiş rusiyalı məşqçi Yuri Sevastyanenko bildirib.

Yeri gəlmişkən, Lobanovski Küveytdə də eyni məbləğdə qazanırdı. Buna görə də yerli əhali arasında böyük hörmət sahibi idi.

“Küveytlilər Lobanovski haqqında nə düşünürdülər? Onlar dərhal Valerinin əfsanə olduğunu başa düşdülər" - deyə Küveytin "Əl-Şabab" klubunda məşqçi işləmiş Sergey Baburin etiraf edib.

Küveytdə əfsanəyə fantastik şərait yaradılmışdı. Bu barədə jurnalist Vladimir Tsyapka “Valeri Lobanovski” kitabında yazıb:

“Küveytdə hava çox istidir və buna görə də Valeri Vasilyeviç öz villasının ətrafında gəzməli olurdu. Xoşbəxtlikdən, onun heyrətamiz ölçüsü Küveyt komandasının məşqçisini hərəkətlərində məhdudlaşdırmadı və kondisionerlər onu havasızlıqdan xilas etdi”.

Lobanovskinin hobbisi avtomobillər idi: maşın sürməyi sevir, amma özü sükan arxasına keçməməyi üstün tuturdu. Evin yanındakı qarajda dəbdəbəli "Cadillac" və sürətli "Pontiac" var idi. Lakin bu, təqdim olunan dörd yerdən yalnız ikisini tuturdu. Valeri Vasilyeviçin sürücüsü qızı Svetlana idi. Bu zaman o, artıq evli xanım idi. Həyat yoldaşı da Valerinin komandasında işləyirdi.

Ancaq zaman keçdikcə o, "qızıl qəfəs"indən və rahatlıq zonasından bezdi. Yerli futboldakı qohumbazlıqdan, azarkeşlərin oyuna marağının olmamasından və siyasi qeyri-sabitlikdən bezib, 1996-cı ildə “Dinamo”ya qayıtdı.

Usta məşqçinin Kiyevdə nə qədər maaş aldığı məlum deyil. Ancaq idman baxımından o, yalnız qazandı. Lobanovski qayıtdıqdan sonra 5 dəfə Ukrayna çempionluğunu, 3 dəfə ölkə kubokunu qazandı. Həmçinin komandası 1998/99-cu illər mövsümündə Çempionlar Liqasının yarımfinalına yüksəldi. Bununla hər kəsə hələ də nəyə qadir olduğunu sübut etdi.

Heybət