Yazarlar
“Bu acılar ömrümüzlə birgə bitəcək“
Fuad Poladov:"Mən həmişə tək olmuşam".
Səməd Vurğun adına Rus Dram Teatrı. 3-cü mərtəbə, 6-cı otaq. Fuad Poladovun qrim odası…
Gölümsəyib əlini uzadır. Nədənsə, bu gülüşdə, jestlərdə "Güllələnmə
təxirə salınır" filmindəki Xan obrazı canlanır gözümdə. Deyəsən,
biz onu yaratdığı obrazların içində tamam-kamal itirmişik – özünü
heç tanımırıq ki!
Bəlkə, bu dəfə Fuad Poladovdan öz obrazını oynamasını xahiş
edək?
Bir dubl çəkək, görək alınırmı?
I Kadr, I Dubl
- Fuad Poladov obrazının cizgilərini necə təsəvvür edək?
Biz sizi tanıyırıqmı?
- Tanımasanız yaxşıdır…
- Niyə? Dəhşətli obrazdır?
- (gülümsəyir) …
Alınmadı. Bir də cəhd edək:
II Dubl
- Niyə sizi tanımayaq?
- Əslində, qismən də olsa, tanıyırsız. Aktyor oynadığı obrazlarda
görünür: istər-istəməz öz xarakterindən, dünyagörüşündən bir damla
da olsa, yaratdığı rolda canlanır. Xaraktercə özündən tamam fərqli
bir obrazda belə aktyor özünü göstərir və obrazın inandırıcılığı,
canlılığı aktyorun şəxsiyyətindən asılıdır. Əgər sən özün daxilən
sütunsuz, bütöv deyilsənsə, böyük şəxsiyyət obrazını yarada
bilməzsən. Obrazın arxasında aktyor şəxsiyyəti dayanır.
- Qəlibləşmiş bir fikir də var: aktyor obrazı, xarakteri
yaşamalıdır, onu ruhuyla duymalıdır ki, yarada bilsin.
- Əlbəttə, bunsuz mümkün deyil.
II Kadr, I Dubl
- Fuad Poladov yüzlərlə obraz yaradıb, yüzlərlə xarakter
yaşayıb bu günədək. Bu qədər fərqli şəxsiyyətləri bir ruhda necə
gəzdirirsiniz? Çətin deyil?
- İlkin vaxtlar çox çətin olur. Ancaq getdikcə, peşəkarlıq artdıqca
öyrəşirsən – necə ki, idmançı bədəni fiziki cəhətdən hazırlıqlı
olur, eləcə də aktyor ruhu vərdiş edir bu çətinliklərə, gərginliyə.
Ona görə aktyor özünü formadan düşməyə qoymamalıdır, arxayınlıq
yaranmamalıdır. Amma dediyiniz ağırlıq həmişə qalır…
II Dubl
- Siz yaratdığınız obrazlara öz xarakterinizdən bir damla
da olsa, verirsiniz. Bəs, hansı obrazlarınız var ki, onlardan "bir
damlanı" öz xarakterinizə daxil etmisiniz? Heç ola bilməz ki, insan
günlərlə, bəzən aylarla bir obrazla yaşasın, ancaq onun
xarakterindən nələrisə mənimsəməsin…
- Bu, əsasən şəxsiyyətin formalaşdığı dönəmdə, yeniyetməlik çağında
baş verir – oxuduğun əsərin, oynadığın tamaşaların qəhrəmanları,
düşdüyün mühit, çevrən şəxsiyyətinin formalaşmasında öz təsirini
göstərir. Məncə, insana daha çox düşdüyü mühit təsir edir. Əgər
bəxtin gətirirsə, yaxşı adamların əhatəsinə düşürsənsə, insan kimi
formalaşırsan…
- …amma aktyora oynadığı obrazlar xaraktercə heç nə vermir?
- Mənim timsalımda, yox.
- Deməli, mühitdən danışacağıq. Bəxtiniz gətiribmi?
- Bu baxımdan hə: orta məktəbdən tutmuş sənətdə atdığım ilk
addımlara qədər, yəni formalaşma dövrümdə böyük insanların
əhatəsində olmuşam. Əlbəttə, ailə faktoru da ciddi səbəbdir.
- Kiminsə adını çəkmək istəməzsiniz?
- Niyə çəkmirəm? Hələ orta məktəbdə oxuyanda televiziyada bir uşaq
rolu oynayırdım, Teatr İnstitutunun direktoru vardı, Rahib
Hüseynov, gördü və məni instituta dəvət elədi, güclü xarakter
sahibiydi; Ədil İsgəndərovun iki illik teatr kurslarında oxudum, o
cür insanla təmasda oldum; kursumuzun rəhbəri isə böyük insan və
böyük rejissor Tofiq Kazımov oldu. Bax, bu üç böyük kişinin rastıma
çıxması təkcə sənət taleyimdə yox, həm də insan, şəxsiyyət kimi
formalaşmağımda çox ciddi rol oynadı...
(Bunu I kadrın II dubluna montaj edək)
III Kadr
I Dubl
Səməd Vurğunun adını daşıyan Rus Dram Teatrının aparıcı
aktyoru Fuad Poladov. Qəribə deyil? Səməd Vurğun və Rusdrama; Fuad
Poladov və Rusdrama!
Taleyin ironiyasıdır, yoxsa, qəzavü-qədər?
- Həə… ("Xan"ın gülülüşü…) Buna elə qəzavü-qədər də demək olar,
taleyin ironiyası da. Amma bu taleyə minnətdaram.
- Ciddi deyirsiz?
- Tam səmimi deyirəm. Mən Azdramadan ayrılanda fikirləşmədim ki,
məhz Rusdramaya getməliyəm. Sadəcə olaraq, bir yerə
getməliydim.
- Niyə məhz Rusdrama?
- Başqası yox idi – Opera, ya Muskomediyaya gedəsi deyildim ki! İki
seçimim vardı: Gənc Tamaşaçılar və bura!
- Bütün hallarda seçim vardı…
- İllərlə Akademik Dram teatrında işləmiş adam kimi Gənc
Tamaşaçılar teatrına necə gedəydim? Təsəvvür elə ki, sənin mədən
ciddi və ağır yeməklərə öyrəşib; birdən-birə sənə "mannı" versələr,
necə olar?
- Mütləq getməliydinizmi?
- Dayanıb haçansa rol alacağımı gözləyə və passivləşə bilməzdim.
Rus Dram teatrında isə şərait vardı.
- Doğrusu, mənə elə gəlir ki, sizin diliniz və səsiniz də bizimdir.
Rusdillilər bu səsi və dili özününkü edə bildilər?
- Dil baryeri vardı, amma mən əziyyətdən çəkinən deyiləm, axı…
II Dubl
- Hərdən düşünürəm ki, siz "şəriksiz avtoritetlik" istəyinə
görə Rusdramanı seçmisiz və Azdramadakı nüfuz bölüşməsindən
ehtiyatlanmısınız…
- Yox. Azdramadakı 20 illik fəaliyyətimdə çox böyük aktyorlarla
işləmişəm. Əgər o boyda aktyorların arasında öz yerimi tutmuşdumsa,
mənə heç bir qorxu ola bilməzdi. Əksinə, burda (Rusdramada) –
truppası, komandası formalaşmış, özlərini təsdiqləmiş bir mühitdə o
qorxu vardı.
- Bu təhlükəni adladığınıza isə şübhə ola bilməz…
IV Kadr
I Dubl
Fuad Poladov mənim uşaqlıq yaddaşıma "Alov" tamaşasındakı
obrazı ilə həkk olunmuşdu. Olduqca canlı yaradılan bu obraz
İmmanuel Kantdan tamaşa boyu sitatlar gətirirdi – əlbəttə ki, özünü
gözə soxmaq, savadlı olduğunu nümayiş etdirmək üçün.
Yadınızdadır?
Doğrusu, mənim Kanta ilk marağım bu tamaşadan sonra yaranmışdı.
- Fuad müəllim, "Məşhur alman filosofu İmmanuel Kantın
Transsendental fəlsəfəsi" ilə tanışsınız?
- (gülür) O rolu oynamaq mənə tapşırılanda maraqlandım Kantla.
- Nə tapdınız?
- Heç nə, çünki nəsə axtarmırdım… Mənə obrazımın səviyyəsində
Kantla tanışlıq lazım idi.
- Daha artığını niyə öyrənmədiniz?
- Onda obrazı yarada bilməzdim.
- İlkin tanışlıqdan sonra Kant sizi doğrudanmı çəkmədi?
- Həə… Kantı mədəniyyət səviyyəsində öyrənmək istəyim obrazı
oynayandan sonra yarandı. Nümunə olan həyatı, təbiət qanunları ilə
nəfəs alması, yeni cərəyan yaratması ilə maraqlandım.
- Bir Türkiyə yazarı varmış, Necdet Sevinc, tanıyırsınız?
- Əlbəttə. Bizim oynadığımız "Fatehlərin Divanı" pyesinin
müəllifidir.
- Güman edirdim, bilməyəcəksiniz... Necdet Sevinçin "Duruşmalar"
pyesi əsasında Mövlud Süleymanlı "Fatehlərin Divanı" telefilminin
ssenarisini yazıb. Oxumuşdunuz o pyesi?
- Yox. Heç bilmirdim ki, bu ssenari "Duruşmalar"ın əsasında
yazılıb. Rejissorlar bizə deməmişdi. Obrazı yaradarkən bunu
təsadüfən öyrəndim, pyesi oxumaq istədim, heç yerdən tapa bilmədim,
rejissorlarda da yox idi.
III Dubl
- Filmdə üç Teymur obrazımız var: Yusif Vəliyev "Nəsimi"
filmində Teymurləngi, Hamlet Xanızadə "Topal Teymur"da Topal
Teymuru, Fuad Poladov "Fatehlərin Divanı"nda Əmir Teymuru oynayıb.
Yusif Vəliyev və Hamlet Xanızadə kimi nəhəng aktyorlardan sonra
daha bir nəhəng aktyorumuz Fuad Poladov Teymur obrazını necə
fərqləndirdi? Kimdir "Əmir Teymur" – Vəliyev, Xanızadə, yoxsa
Poladov?
- Teymur obrazı mənə tapşırılanda qarşımda duran ilk sual elə bu
idi: iki böyük aktyorumuzdan sonra mən necə fərqləndirə bilərəm bu
obrazı? Çünki hər iki şəxs bu obraza öz möhürünü vurmuşdu. Düşündüm
və qərar verdim: Mən Teymurləng və Topal Teymuru yox, məhz Əmir
Teymuru yaratmalıyam. Buna nail ola bilsəydim, Teymur obrazını
fərqləndirəcəkdim.
- İndi sizdən soruşsam ki, buna nail oldunuzmu, deyəcəksiniz ki,
onu tamaşaçılar deməlidir…
- Doğrudur.
IV Dubl
- Müsahibə verməyə meyilli deyilsiniz. Amma azsaylı
müsahibələrinizdən birində belə bir söz demişdiniz ki, mən
yaratdığım obrazlara baxmıram, xüsusilə filmlərə. Çünki baxanda
"bunu bir ayrı cür etsəydim, daha yaxşı olardı" narahatlığını
yaşayıram. Əmir Teymur obrazına baxdınızmı?
- Baxdım.
- Niyə o biri rollarınızdan fərqləndirib buna baxdınız?
- Mən Teymurləngi və Topal Teymuru görmüşdüm, Əmir Teymura da
baxmalıydım…
- Hansı yerdə ürəyinizdən keçdi ki, burda gərək belə yox, başqa cür
oynayaydım? Axı, bu, sizin xarakterinizdir, özünüz demisiniz!
- Konkretləşdirmək istəməzdim. Bu, həmişə məndə olub, var və
olacaq. Hesab edirəm ki, özünü tənqid olmasa, adam yerində
sayar.
V Dubl
- Əmir Teymur necə şəxsiyyət olub?
- Ziddiyyətli. Bilirsiz, mən bir çox böyük tarixi şəxsiyyətləri –
Sezarı, Napaleonu və s. – oynamışam. Onlar bəzi məqamlarda özlərini
allahlaşdırıblar…
- Və bu rolları siz duyub, yaşayıb yaradırsınız?
- Bəli.
- Allah eləməmiş, birdən sizdə də allahlıq duyğusu yaranar…
- Yox, nə danışırsan? Bu, onların yanlışlığıdır və mən o məqamı
nöqsan kimi göstərməyə çalışıram…
- Yeri gəlmişkən, Allah obrazı sizə tapşırılsaydı,
oynayardınız?
- Əstafurullah! İnsanın bacarıb-bacarmadığı işlər var da. Birinci
növbədə düşünməlisən ki, bu, mümkündürmü? Məncə, dediyiniz obrazı
yaratmaq mümkün deyil.
- Niyə? Hər birimizdə Allahdan bir parça, damla var. Üstəlik,
mütaliə, müşahidə imkanları da yox deyil: Nəsimi "Ənəlhəqq"
deyirdi, dövrümüzdə də Allahın səlahiyyətlərinə müdaxilə edənlər
kefiniz istəyən qədərdir…
- Amma Allah deyillər ki? Siz dediklərinizi mən diktator
obrazlarında verirəm…
- Allaha çox inanırsınız, deyəsən…
- İbadət eləmirəm, amma böyük bir ilahi qüvvənin mövcudluğuna
inanıram.
- Hiss eləmisiniz O Qüvvəni?
- Dəfələrlə. Ən çətin, ən ağır məqamlarımda hiss etmişəm.
- Maşallah olmasın, sizin də ağır məqamlarınız az olmayıb…
(Bu kadrı əziyyətlə çəkdik, deyəsən… 5 dubl bəs edər)
V Kadr
- Fuad müəllim, tez-tez darıxırsınız?
- Həmişə darıxıram.
- Özünüzü necə ovudursunuz?
- Təkliyimə çəkilirəm. Əslində, mən həmişə tək olmuşam, özüm-özümlə
qalanda darıxmıram.
- Öz-özünüzlə nələrdən danışırsınız?
- Ömrümü saf-çürük edirəm, özümə hesabat verirəm…
- Nələr çatışmır?
- Çox şey!
- Yəni?
- Belə olmamalıydı…
- Necə olmalıydı?
- Necə olmalıydını deyə bilsəydim, onda nə vardı ki? Bəzən deyirlər
ki, bir də doğulsaydım, başqa cür yaşayardım. Amma mən bir də
doğulmaq istəməzdim. Çünki mən başqa cür ola bilməzdim; mən mənə
verilən ömrü, taleyi başqa cür yaşaya bilməyəcəkdim.
(Hmm. Bir siqaret fasiləsi olsaydı…)
VI Kadr
I Dubl
- Sizin həm də yaxşı şeir deməyiniz, poeziya duyumunuz
var.
- Yox, mən qiraətçi deyiləm. Amma bəzən deyirəm və deyəsən, pis
alınmır.
- Tək qalanda özünüz-özünüzə hansı şeiri pıçıldayır, hansı misranı
xatırlayırsız?
- (Uzun bir pauza…)
- Yaxşı, istəmirsinizsə, deməyə bilərsiniz…
- Tərəddüdümün səbəbi başqadır. Yalan danışmaq istəmirəm, tez-tez
xatırladığım o şeir ruscadır. Mənası belədir:
(Şeiri dodaqaltı deyə-deyə sətri tərcüməyə çalışır) Evdə təkdi,
pəncərədən baxır, əvvəlki kimi görmür həyəti, pəncərənin
qırağındakı hörümçək torlarını görür. İnsanlara müraciət eləyir,
"bəlkə də səhvlərim çox olub, bəlkə də bu həyatı belə
yaşamamalıydım – deyir, - mən başqa cür ola bilmədiyim üçün yaşımın
bu çağında diz çöküb günahlarımı yumağı bacarmıram, çünki o
səhvlərimi düzəltmək üçün o yaşa qayıda bilmərəm, axı… Artıq
pəncərə arxasında olan insanlara qarışmaq istəməməklə barışmaqdan
başqa çarə yoxdur…
O`Henri hekayələrinin birində deyir ki, məsələ bizim getdiyimiz
yolda deyil, bizi içəridən o yolu getməyə vadar edən səbəbdədir.
Yolun əvvəlinə qayıtma fürsəti yaransa belə, həmin daxili səbəb
yenə də bu ömrü əvvəl yaşadığın kimi yaşamağa vadar edəcək…
II Dubl
- Bu qədər qaynar həyatın içində təkliyə necə
çəkilirsiniz?
- Mən özümə qapanmağı yaxşı bacarıram. Sanki bir skafandr, qılaf
geyinirəm və ətrafımda olanlar təkliyimə mane olmur… Ayaqla gəzməyi
çox sevirəm, ictimai nəqliyyatdan istifadə edirəm. Yəni insanların
içində olmağıma baxmayaraq, çox rahatlıqla özümə qapanıram.
- Hansı musiqi ovqatınızın təlx vaxtı, təklik zamanı sizin dadınıza
çatır, dodaqaltı zümzümə edirsiniz?
- Konkret bir musiqi yoxdur. Hər günün öz ovqatı olur – səhərin
açılmağından, yuxudan durmağımdan asılıdır. Bir də görürsən özümdən
asılı olmadan nəyisə mızıldayıram və bu musiqi mənim həmin
günlərimin şəklini əks etdirir.
- Bu günkü ovqatınızın mahnısı varmı?
- Son bir həftədi ancaq bu mahnını mızıldayıram: "Gün gələr, bu
acılar keçər…" O gün qeyri-ixtiyari mızıldadığım bu mahnının
sözlərinə diqqət elədim: niyə məhz bunu oxuyuram öz-özümə? Düşündüm
ki, bu mahnı günümün, ya həftəmin anonsudur. Ancaq bu gün
fikirləşdim ki, "bu acılar keçər" o demək deyil ki, yaxşı günlər
gələcək; o deməkdir ki, bu acılar sən bu dünyada olmayanda, ömrünlə
birgə keçəcək, yəni bitəcək… O acı varsa, sən onu daşıyırsansa,
səndən əl çəkən deyil. Olmayanda da axtarıb acını, ağrını tapırsan,
çünki arsız deyilsən, hər şey sənə təsir edir, ürəyinə toxunur.
- Bu acılar şəxsi müstəvidədir?
- Yox, həm ictimai, həm də mənəvi müstəvidədir. Öz rahatlığın üçün
gözünün önündə olan ədalətsizliklərə göz yummaq olarmı?
VII kadr
I Dubl
- Sonuncu dəfə nə vaxt və hansı kitabı oxumusunuz?
- Bir neçə gün öncə Kamal Abdullanın "Sehrbazlar dərəsi" adlı
kitabını oxudum. Onun bir romanı da var, "Unutmağa kimsə yox…", onu
da oxuyacam…
- Yəqin dostunuzdu, ona görə oxuyursunuz.
- Kamal Abdulla? Yox, dost deyilik, sadəcə, bir-iki yerdə o
kitablarla bağlı məqalələr oxudum, marağımı çəkdi, başladım
axtarmağa. Ancaq tapa bilmədim bu romanları, özünə dedim, göndərdi.
Xüsusi olaraq ədəbiyyatı izləməsəm də, vaxtaşırı oxuyuram.
- Necə əsərdi "Sehrbazlar dərəsi"?
- Kamal Abdullanın dili, düşüncə tərzi çox xoşuma gəlir. Hesab
edirəm ki, çox orijinal təfəkkürə malik bir yazıçıdır.
- "Sehrbazlar dərəsi"ndə sehrbazların qoruduğu, qarın-boranın nüfuz
etmədiyi bir dərə - ada var. O, nə adadır elə?
- İnsanın öz daxili adasısıdır da…
- Sizin adanıza da qar-boran nüfuz etmir, "uzaq-yaşıl" adadır, onu
hamıdan və hər şeydən qoruya bilir və o yaşıllıqda rahat
gəzirsiz?
- Yox, mənim adamda qar da, boran, çovğun, şaxta da, tufan da var;
mənim adamdan pislər də keçib, yaxşılar da. Gördüyüm, yaşadığım bu
təlatümlər oynadığım rollarda özünü göstərir.
II Dubl
- Azərbaycan ədəbiyyatından daha kimləri oxumusunuz və
oxuyursunuz?
- Çoxusunu. Məmməd Səid Ordubadi, İsa Hüseynov… "60-cıların",
dostum Seyran Səxavətin demək olar ki, bütün əsərlərini...
- Deməli, Anarın bütün yaradıcılığına bələdsiniz.
- Hə.
- "Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi"ndəki Zauru da oynamısınız.
Zaur necə obrazdı?
- Anar onu təxəyyülündən yazmayıb ki! 60-cı illərdə şəhər mühitində
yaşayan gənclərin ümumiləşmiş obrazıdır Zaur.
- Fəxrəddin Manafovun oynadığı Zaur obrazını necə
qiymətləndirirsiniz?
- Mən tamam ayrı Zaur oynamışam, filmdə isə başqa Zaurun təqdim
edildiyini gördüm. Yəqin rejissor belə məsləhət bilib.
- Məhz Anarın yaratdığı Zauru kim oynayıb?
- Axı, mən həmin dövrün gənclərindənəm! Yəni Anarın yaratdığı
obrazda məndən də nəsə vardı.
- Beləliklə, siz Zauru daha yaxşı "tanıyırdınız"?
- Şübhəsiz.
VIII kadr
- Əlamətlərə inanırsınız?
- Elə xüsusi inamım yoxdu. Ancaq baxırsan ki, qarşımdan pişik
keçəndə qeyri-ixtiyari dayanıram. Elə bil, məndən asılı olmayan
qüvvənin diqtəsidir. Yəni əlamətlərə biganəyəm desəm, yalan
olar.
- 6-cı otaqda oturmusunuz. Niyə?
- "666" deyil ki?
- Mən demədim ki, "666"-dır. 6 rəqəmi ilə bağlı soruşdum.
- Doğrusu, heç ona diqqət eləməmişəm. Amma bir söz deyim: mənim ən
çox sevdiyim rəqəm 13-dür.
- Niyə?
- Bilmirəm. Mənə elə gəlir ki, bu rəqəm mənə düşür.
- Deyirlər, 13 rəqəmi tərs adamlara düşür. Sizin haqqınızda da
tərs, inadkar təyinləri var…
- Bu, xarakterdir, vallah, inad, iki ayağını bir başmağa dirəmək
deyil. Bayaq bir misal gətirdim ki, hərənin içindən getdiyi yolu
diqtə edən bir səbəb var, mənim də daxili diqtəm belədir.
IX kadr
I Dubl
- Gec evlənmisiniz. Bir ayrı səbəbləri barədə məlumatımız
var. Amma…
- Mənimçün ailə çox ciddi, müqəddəs bir anlamdır. Ailəyə öz
münasibətim, baxışım var, ona görə evlənmək xatirinə evlənmək
istəmirdim. Ola bilərdi ki, indiyə qədər ailə qurmazdım. Yəni
istədiyimi tapmasaydım, indiyə qədər subay idim. Amma bunu da inada
yozmayın… ))
- Sokratdan soruşurlar ki, evlənim, yoxsa ömrü boyu subay qalım?
Deyir, özün bil, onsuz da hər ikisində peşman olacaqsan. Siz də
deyəsən, sonacan dözə bilmədiniz, evlənib peşman olanların sırasına
qoşuldunuz…
- (gülür) Bir maraqlı söz də var: deyir, it kimi yaşayıb, insan
kimi ölmək istəyirsənsə, evlən, yox, insan kimi yaşayıb, it kimi
ölmək istəyirsənsə, evlənmə…
- İt kimi ölməkdənsə, it kimi yaşamaq yaxşıdır.
II Dubl
- Fuad müəllim, sizi istəyən, istəməyən, tanıyan, tanımayan
çox adamlardan illərdi ancaq eyni rəy eşitdim: Fuad Poladov böyük
aktyor, yaxşı insan, maraqlı adamdır. Doğrusu, adam bir az da
əsəbiləşir: xeyir olsun, pul-parasınız ki, hamı sizi beləcə qəbul
edir? Niyə haqqınızda pis söz deyən tapılmır?
- Vallah, ilk dəfədir ki, belə birmənalı rəylə qarşılaşıram… Deyə
bilmərəm bunun səbəbi nədir. Ola bilsin, yaşımızın o çağıdır ki,
artıq etiraflar başlayıb. Rəhmətlik Eldəniz Zeynalovun bir sözü
vardı ki, axşam evə gəlib yorğanı başına
çəkəndən sonra sözün əsl mənasında özün olursan, amma səhər yuxudan
duranda həmişəki adama çevrilirsən.
- Mən onların heç birini yorğan altında tutub danışdırmamışam…
- (Gülüş xeyli çəkir)… Demək istədim ki, yəqin, bütün adamlarla
"özü olanda" söhbətləşmisən.
- Bunu qəbul etdim – onların bir çoxu doğrudan da "ömrün axşam
çağını", "evə qayıdan illəri" yaşayırlar…
X kadr
I Dubl
- Öz sənət yoldaşlarınız arasında ən yaxın dostunuz
kimlərdir?
- İki dostum olub: teatrda Kamal Xudaverdiyev, "Azərbaycanfilm"də
Ceyhun Mirzəyev. Allah hər ikisinə rəhmət eləsin.
II Dubl
- Fuad müəllim, yaşınız az deyil, yaratdıqlarınız da bir
yox, bir neçə ömrə bəs edər. Bəs, niyə mənə elə gəlir ki, siz heç
bir halda çəkilib, dəbdə olan sözlə desək, "gənclərə yer"
verməməlisiniz? Sizcə, etmədiyiniz nələr qalıb ki, biz şüuraltı
olaraq, onu gözləyirik?
- Bu yaxınlarda ANS-in bəyəndiyim proqramlarından olan "Keçmişə
salam" verilişinə dəvət aldım. Zəng vurdular ki, sizi çəkmək
istəyirik. Dərhal imtina elədim. Dedim, mən keçmişə yox, gələcəyə
salam vermək istəyirəm, çünki deyiləsi o qədər sözüm var ki! Mən
heç yolun yarısında da deyiləm…
Yəqin ki, bu söhbətdə sualınıza cavab tapdınız.
III Dubl
- Öz obrazınızı bir neçə cümləylə cıza bilərsinizmi?
- Mən öz obrazımı necə cıza bilərəm, axı! Düz iki saatdır, söhbət
edirik. Siz cızmalısınız, mən oxumalıyam…
Mən niyə cızıram? Hansı rejissor öz filmini və qəhrəmanını mənfi
təqdim edər? Qoy, bu obraza seyrçilər özləri qiymət versin.
Xeyli "çiy material"ım da var, Fuad Poladovun obrazını
bütövləşdirmək üçün onları vermək, qorumaq üçün verməmək daha
yaxşıdır.
Ona görə də "xam materialın" özünü yox, xəbərini verirəm: ömür boyu
həyat səhnəsində rol oynayanlardan da danışdıq…
Vay-vay, az qala yadımdan çıxacaqdı:
- Fuad müəllim, mən kimlə söhbət etdim: Fuad Poladovla, yoxsa Fuad
Poladovun yaratdığı obrazla?
- Onu da özünüz müəyyənləşdirin.
- Axı, siz yaxşı aktyorsunuz, yaratdığınız bütün obrazlarınız elə
canlıdır ki, seçmək olmur…
- Onda yardım edim: obrazlarımı üstümdə gəzdirmirəm, elə səhnədəcə
qoyub çıxıram; bəzilərindən fərqli olaraq, həyatla səhnəni
qarışdırmıram. Mən həyatda həddindən artıq inanan adamam…
- Sadəlövhlükdəndir?
- Yox, mən sadəlövh adam deyiləm. Sadəcə inam mühitinin böyüməsini
istəyirəm – sənə inanıram ki, sən də mənə inanasan. Amma… Tez-tez
daşa dəyər istəyim və bu da tənhalığa gətirib çıxarır.
Publika.Az
-
İdman12:01
Corcina Ronaldodan geri qalmır: Görün nə oyun çıxardı - VİDEO
-
Nida Xəbər 11:31
Araikin müsahibəsi buna görə yayımlanmadı - Sensasion iddia
-
MDB11:15
Putin bu ölkələrlə birlikdə yeni müharibəyə başlayacaq - Hədəf onlardır
-
Dünya10:44
Bu valideynlər bir uşağa görə 125 min manat alacaqlar
-
Region10:10
Rusiyadakı azərbaycanlılara PİS XƏBƏR - Bu sahələrdə işləmək qadağan edildi
-
Cənubi Qafqaz09:48
Rusiya bu həftə Paşinyanı devirəcək - Şok iddia
-
Hadisə09:21
Məktəb binasında yanğın
-
Sosial08:43
Azərbaycanın tanınmış professoru vəfat etdi - FOTO