Məşhur aktyorun sevgi və xoşbəxtlik barədə fəlsəfi fikirləri

Tamaşaçılar onun mimika, jest və sözünü qaçırmamağa çalışırdılar, nəfəslərini dərmədən gözlərini dikib həyəcanla ustadın monoloqlarını dinləyirdilər. Onun hər bir çıxışı səhnədə müəyyən bir müqəddəs mərasim, hətta bir ritual idi. Ötən il dünyasını dəyişən məşhur musiqiçi və aktyor Pyotr Mamonov auditoriyanı sözün əsl mənasında təəccübləndirməyi yaxşı bilirdi.

Publika.az ustadın həyat fəlsəfəsinə dair fikirlərini təqdim edir:

Səhnə

Mən səhnəyə çıxıram, təbii ki, onu sevirəm. Amma bundan başqa, mən də xidmət etməyə gedirəm. Xalqa bu gün dinc bir axşam bəxş edirəm. Hətta sərxoş olanlar da qəzəbli deyil, şən idilər. Bundan başqa, sevdiyim iş məni xoşbəxt edir. Budur, həyat yoldaşım Olqa mənə sədaqətlə xidmət edir. Odur ki, ailə qurun. Əgər aktyor səhnəyə əks reaksiya almaq üçün çıxsaydı, heç nə baş verməzdi. Onlar ora bunun üçün çıxmır. Paisios Athos dediyi kimi, əsl sənətkar başqasının dərdi ilə yaşayır. Dünyada baş verən hər şey, eşitdiklərimiz, gördüklərimiz, ailələrimiz, uşaqlarımız - ya çox sevindirir, ya da çox ağrıdır.

Aktyorun cəsarəti var və ona mütləq bürünmək lazımdır. Ancaq bu, ikinci məsələdir. Ən əsası odur ki, bu axşam zalda mənimlə tamaşaçılar arasında sevgi aktı olmalıdır. İndi biz bunu birlikdə etdik. Tək mən yox, publika. Bir-birimizi birlikdə sevirdik, yalnız xoş hisslərimiz var idi. Bütün bunlar, təəssüf ki, tez bitəcək, çünki sənət rəngli kağız fişəngidir. Partladı və yerə səpələndi, vəssalam. Amma bir anlıq qığılcım idi və kiminsə ürəyinə hopdu. Bu, vacibdir. Bunlar kiçik toxumlardır. Sənət dünyanı dəyişsəydi, çoxdan cənnətdə yaşayardıq.

Ən mühüm olanı

Mən Tanrıya inanıram, Tanrının olduğuna yox, onun özünə, hər sözünə inanıram. O deyir ki, sevgi yaxınını özündən üstün tutmaqdır. Bax, sən gənc qızsan, mən artıq təcrübəli yaşlı adam, danışacaq çox şeyimiz yoxdur, lakin sizə lazımamsa gəlirəm. Mən gənclərə müraciət etmək istərdim. Ən vacib sual “niyə?”dir. Bu sualı həmişə özünüzə verməlisiniz. İndi mənə dedin ki, vaxt itirmək istəmirsən. Sənin motivasiyan düzgündür, çünki yanıma niyə gəldiyini bilirsən. “Niyə bu işə başladım”, “Niyə institutda oxuyuram”, “Niyə bu insanla dost olmuşam”, “Niyə onunla evləndim” suallarını özünüzə verin. “Bir neçə aydan sonra bir-birimizə yad olduğumuzu gördük” deyən cütlüklər var. Amma artıq uşaq var. Niyə? Çünki “niyə” sualı verilməyib, tutarlı cavab tapılmayıb.

src="/storage/files/upload/80aa59a4985144a65fa4406d04df6125172793b9.jpg" style="width: 300px;" class="fr-fic fr-dib">

Necə oldu ki, mən imana gəldim? Öldüm, uçurumda qalmışdım, yaşamaq istəyirdim. Ağlımı başıma toplayıb özümü xilas etməyə başladım. Əvvəlcə bədənimi. Sonra ruh haqqında düşündüm. Bəzən çətin olur, çünki özünüzə qalib gəlməlisiniz: qaynar ehtiraslar... Sonra dua edirəm: “Tanrı, rəhm et!” Kömək edir. Keçmişimlə bağlı heç nə xatırlamıram, tamamilə cəfəngiyyat idi. Mən dünəni xatırlamıram və xatırlamaq da istəmirəm. İrəliyə baxıram. Qarşımda əbədiyyət var. Biz həyatımız boyu yaxşı və pis işlər görürük. Bütün pisliklərim, kədərlərim, sevinclərim üzümdə yazılıb. Ruh özü üçün formalar yaradır. İçki aludəçilərinin qaraciyər sirrozu var, onu Tanrı cəzalandırıb? Yox, bu yolu onun özü seçib! Səhərə qədər içsəydim, çoxdan ölmüşdüm. Şükür Tanrıya, başa düşdüm ki, bitirmək lazımdır. Ömrümün 10-20 ilini içkiyə görə itirmişəm. Əsas odur ki, başa düşdüm!

Biz hələ də uşaqları öldürürük, abort edirik, bir-birimizi öldürürük, özümüzlə döyüşürük. Niyə? Çünki Tanrısız yaşayırıq. Bu həyatın yalnız bir mənası var - axirətə hazırlıq. Bəs axirətdə nə olacaq? Tanrı olacaq və ya yox. Biz onunla burada ünsiyyət qurmağı, onunla yaşamağı öyrənsək, o zaman öləcəyik və Səmavi Ata ilə ünsiyyətə girəcəyik. Əgər öyrənməsək, öləcəyik və bizim kimilərlə ünsiyyətə girəcəyik. İşıqsız bir qaranlığa məhkum olacağıq.

Xilas

Qadının öz ruhunu xilas etməsinin çox asan yolu var. Qadın uşaq dünyaya gətirməklə xilas olur. Odur ki, uşaq dünyaya gətirmək lazımdır. Mənim yaşımda olanda yetkin oğullarınızın olması sizi xoşbəxt edəcək. Uşaqlar Allahın nemətidir. İsraildə əgər ikidən çox uşaq dünyaya gətirməmisinizsə, sizə günahkar kimi baxacaqlar, Tanrı verməyibsə, deməli günahkarsınız.

Həyat bəzən əzir, amma bu zərbələr dərmandır. Bu sınaqlarda biz daha saf və təmiz oluruq. Qızılı saf etmək üçün odda yandırırlar. Ruhumuz da belədir. Rəbb buludların arxasından günahlarımızı sayan çubuqlu pis adam deyil! O, bizi anadan, hamımızdan çox sevir. Və əzab göndərirsə, bu, ruhumuzun buna ehtiyacı olduğunu bildirir. Dözülməsi çətin, lakin mənəvi təmizlənməyə ən yaxın yol budur.

src="/storage/files/upload/8e06e920bd88302d3226c17906a6b69cee7c4284.jpg" style="width: 300px;" class="fr-fic fr-dib">

Biz niyə yaşayırıq? Uzun illər bu suala heç bir şəkildə cavab vermədim - qaçdım. Dalaşır və içirdim, “Mən əsasam” deyirdim. Həyatın əsl mənası sevgidir. Sxem sadədir. Bu, kilsəyə getmək, şam yandırmaq və dua etmək demək deyil. Dostlarının həyatını xilas etmək üçün özünü qumbara önünə atan əsgər düşünün. Həyatını başqası üçün qurban verməkdən yüksək nəsə yoxdur. Müharibədə hər şey üzə çıxır. Orada hər şey sıxılır. Ancaq gündəlik həyatda bulanıq olur. Düşünürük: yaxşı işlərin hələ sabahı, o biri günü var... İndi mənim üçün hər bir gün möcüzədir - hər gün səma fərqlidir. Və biri digərinə bənzəmir. Bunun fərqinə varmağa başladığım üçün şadam. Çox şeyi qaçırdım, təəssüf edirəm. Mən buna içimdən ağlayıram, təbii ki. Daha təmiz və daha yaxşı ola bilərdi. 60 yaşımın zirvəsindən deyirəm: bu həyatda itirəcək bir dəqiqə də yoxdur, vaxt qısadır, ömür qısadır və hər an gözəl ola bilər. Əgər kimsə məni eşidib bunu etməyə çalışsa, bu, bir qələbədir.

Evlilik

Evlilik ən çətin işdir, monastır həyatına bərabər bir şücaətdir. Rahib təkdir, evlilikdə isə iki bərabər yol var. Yaxşını görmək və ondan yapışmaq yeganə məhsuldar yoldur. Qarşı tərəf çox şeyi səhv edə bilər, lakin o, həmişə bir şeydə yaxşıdır. Məhz bu ipi çəkmək lazımdır. Sevgi hiss deyil, hərəkətdir. Yaşlı qadına metroda yer vermək də sevgidir. Sevgi qabları növbəsiz yumaqdır.

Mühakimə

Ətrafda baş verənlərə baxın: nə qədər yaxşı insanlar, təmiz, heyrətamiz, şən simalar. Əgər murdarlığı görürüksə, deməli, o, bizdədir. Mövcud vəziyyət oxşarla birləşir. İnsanları mühakimə etməyin, özünüzə baxın. Özünüzü xilas edin və bu, bəs edir. Özünüzü sevin, sonra özünüzə olan sevgini yaxınınıza da çevirin - bu, normadır. Hamımız azğın insanlarıq. Səxavətli olmaq əvəzinə, tamahkar oluruq. Səhv yaşayırıq, başımız üzərində gəzirik. Ayağa qalxıb sevgi verin. 10 min dollar verdinsə, sonra peşman oldunsa, fikirləşdin ki, 5 verməliydin, hesab et ki, sənin yaxşılığın getdi.

Xoşbəxtlik

Hər kəs xoşbəxtlik, sevgi, sağlamlıq istəyir. Sərvət istəyirlər. Bunun nə olduğunu bilmədən. Mən çoxlu varlı insanlar tanıyıram - və onların hamısı bədbəxtdir. Biz özümüzü içəridən yuyub düşüncələrimizi təmizləməliyik ki, pul olmasa da özümüzü yaxşı hiss edək. İçi dolu pul kisəsini kimsə oğurlayıb götürə bilər, amma səndəki müqəddəs ruhu heç kim ala bilməz.

Vicdan

Ən dəhşətlisi sakit bir vicdandır, bu, yuxudur. “Vicdanım həmişə sakitdir” – ola bilməz. Doğru yolda olduğunuzun ilk əlaməti - günahlarınızı görə bilirsiniz. Deməli, işığa doğru addımlayırsan, o, qaranlıq otağı getdikcə daha çox işıqlandırır və keçmişin qaranlığında görünməyənlər daha aydın sezilməyə başlayır.